پایان من

ما همه ساکن طبقه وسط هستیم و همه بر سردوراهی انتخاب

انتخابی راحت یا انتخابی سخت

سخت برای بالا رفتن و صعود یا پایین آمدن و سقوط

و چه جالب به تصویر کشید تمایل به سقوط را در آن هنگامه حیرانی و آشفتگی و بی قراری 

و چه دردناک که همیشه تجربه سقوط عبرت نمیشود و انگیزه ای برای صعود

افسوس که همیشه پایان قصه آدم ها پایانی خوش نیست

غمگینم ، پایانم خوش نخواهد بود اگر

اگر 

وای اگر ...

پ.ن : شاید اسمش جوگیر شدن باشه ، فیلم ساکن طبقه وسط رو دیدم امشب .

و باز هم تجویز حمام آفتاب

گویا قصه منو کمبود ویتامین د3 تمومی نداره

:(

خب بد رنگ میشم دوست ندارم

حنظل بانو

حتما نباید که گنجشک یا ملخ باشی و توی زمستون سرد ، بی غذا بمونی و به مورچه رو بندازی تا معنی " وقتی که جیک جیک مستونت بود فکر زمستونت بود؟  " رو بفهمی !

کافیه که مدتی از جون و دل جایی کار کنی و خیلی اتفاقی مریض شی و عکس العمل اطرافیانت رو ببینی تا برات درس عبرت شه !

میتونی وقتی که خوب شدی رفتارت رو عوض کنی و فکر " زمستونت " باشی .

باز هم تلخم !

مثل تمام قهوه های غلیظ دنیا که با شکر هم تلخیشان از بین نمی رود .