جای خالی سلوچ ۲

مرگان احساس می کرد خوی خارپشتی را پیدا کرده است که هر وقت نیش حمله ای را به سوی خود می بیند سر به درون می کشد و یکپارچه خار می شود .چنانکه هیچ جانوری نمی تواند در او نفوذ کند . انگار چند جور آدم در مرگان حضور داشتند که هرگاه لازم می آمد یکیشان رخ می نمود و با بیرون رو در رو میشد . حالا هم مرگان همان خارپشت بود .

با حس خارپشت نزدیکی بسیار دارم . زمانی نه چندان دور من هم ...

جای خالی سلوچ ۱

بی کار سفره نیست و بی سفره عشق . بی عشق سخن نیست و سخن که نبود فریاد و دعوا نیست ، خنده و شوخی نیست ، زبان و دل کهنه می شود ، تناس بر لب ها می بندد ، روح در چهره و نگاه در چشم ها می خشکد ، دست ها در بیکاری فرسوده می شوند و بیل و منگال و دستکاله و علف تراش در پس کندوی خالی ، زیر لایه ضخیمی از غبار رخ پنهان میکند .

کتاب جای خالی سلوچ از محمود دولت آبادی

ملال

ملال

نام هر لحظه ی این روزهای من است . اسیری در دنیا  که در انفرادی تن خویش نیز  رنج قفس را مزه مزه میکند . اندوه شاید نام من باشد .

انفرادی شده سلول به سلول تنم

خود من در خود من در خود من زندانیست