انتخابی دیگه

یه درد تو روحمه !

یه چیزی شبیه بیرون اومدن از یه کمای طولانی .

یه درد عمیق شبیه تحمیل شدن دوباره زندگی ای که یه بار ترکش کردی و به تموم شدنش دل خوش کردی اما ادامشو به زور بهت تحمیل می کنن ؛ تو دیگه اونو نمیخوای ، اما چاره ای هم جز ادامه دادن نداری .

یه دفعه از اون خلسه شیرین و آرامش بخش می کشنت بیرون و می بینی علاوه بر تحمل درد دوباره بودن و ادامه دادن باید درد غریبه بودن توی دنیای خودت رو هم تحمل کنی !

کسایی که میشناختی دیگه اونی نیستن که بودن !

چیزایی که میشناختی دیگه اونجور نیستن که بودن !

دنیا عوض شده و تو با این کمای چندساله و شیرین از همه چیز عقب افتادی . حالا یا باید تلاش کنی و خودتو به بقیه برسونی یا تو غار تنهایی خودت گذران عمر کنی .

کاش میشد مثل اصحاب کهف انتخابی دیگه داشت !!!