ما تنهایان

یک وقتایی حال بدت رو به هیچکس نمیتونی بگی

چون بعضیا رو نگران میکنی

بعضیا نمیفهمنت

بعضیا از این وضعت خوشحال میشن

بعضیا با دلسوزی بیجا تنش رو بیشتر میکنن

بین این همه آدم اطرافت نه محرم میبینی نه درد آشنا

این روزا عمق تنهایی آدما رو با تک تک سلول های بدنت درک میکنی

درد دارم و کسی همراز نیست

تنهام و کسی همدرد نیست

کمال انسان

اگه هنوز نتونستی بخاطر رفتار و کردار بد ، انسانی رو ببخشی ، اگه هنوز نفرت و کینه تو دلت داری ، یا از دردسر و غصه کسی شاد میشی برای اینه که هنوز به کمال نرسیدی ، درمانگر نشدی

یه درمانگر واقعی از درد و رنج بیمار نه شاد میشه و نه کینه و نفرت پیدا میکنه . اون علت بیماری رو میدونه ، راه درمانش رو کشف میکنه و با محبت سعی در مداوای بیماری داره

برای یک درمانگر خوب شدن لازمه که درون رو پالایش کرد ، اونقدر که  پاک از هر  گونه آلودگی بشه 

شاید کمال انسان همین باشه