میزگرد دردها

از صبح سر دردم شروع شد با صاعقه های همیشگی و تحمل ناپذیرش ، کمی بعد حالت تهوع شدیدی هم اضافه شد . مسکن می خواستم ، یه چیز خیلی قوی که آرومم کنه ولی از معده داغونم ترسیدم و نخوردم  . پرده ها رو کشیدم ، چراغا خاموش ، سرمو با شال محکم بستم چشم بند هم زدم و به انتظار بهتر شدن حالم دراز کشیدم ، کم کم دلپیچه هم ظاهر شد همراه با درد شدید  استخوان پا و لگن

گمون کردم مردن چیزی باید باشه این شکلی

ساعت ده  صبح کجا ساعت  نه شب کجا ؟ این همه تحمل ؟ چجوری واقعا ؟

بالاخره ساعت نه که واقعا بی طاقت شده بودم  رفتم دکتر

تشخیص چی بود ؟ مسمومیت !

آخه مسمومیت با چی ؟ با کوفت ؟ منکه امروز چیزی نخورده بودم

طبق معمول سرم تجویز کرد و طبق معمول رگ گوربه گوریم هم پیدا نشد دستامو آبکش کردن تا بالاخره  تزریق انجام شد و کمی بهتر برگشتم خونه . دوش گرفتم و دراز کشیدم . رنگم زرده و بی حالم . تمام امروز رو دلم همراه میخواست ، همدل میخواست ، رک بگم دلم تو رو میخواست ولی جای تو همیشه یه حفره سیاهه چه تو دلم چه کنارم

حفره ی سیاهِ خالیِ بی تو

دلم غرزدن میخواد