فصل به فصل زندگیم

فصل به فصل زندگیم

خط به خط روزهام
فصل به فصل زندگیم

فصل به فصل زندگیم

خط به خط روزهام

چشمان ضعیف خداوند


مرد استرالیایی و آگهی روزنامه


در بندر سیدنی به پل زیبایی نگاه می کنم که دو بخش شهر را به هم وصل می کند . بعد یک استرالیایی به طرفم می آید و از من می خواهد آگهی روزنامه ای را برایش بخوانم . می گوید : " حروفش خیلی ریز است . عینکم را در خانه جا گذاشته ام و نمی توانم بخوانم . "

سعی خودم را می کنم ، اما من هم عینک مطالعه ام را نیاورده ام . از مرد عذر می خواهم .

مرد می گوید : " خوب ، فراموشش کنیم . یک چیزی را می دانید ؟ من فکر می کنم چشم خدا هم ضعیف است . نه اینکه پیر شده ، اما خودش این طور می خواهد . این طوری وقتی کسی اشتباهی می کند ، درست نمی بیند و چون دلش نمی خواهد نادیده قضاوت کند ، او را می بخشد . "

می پرسم : " خوب ، پس کارهای نیک چه می شود ؟ "

استرالیایی می خندد : " خوب ، خدا هیچ وقت عینکش را در خانه جا نمی گذارد ." و به راهش ادامه می دهد .


داستانی از کتاب چون رود جاری باش نوشته پائولو کوئیلو