جاری

قدش بلنده ، من متوسطم

خوشکله ، من معمولیم

سفیده ، من گندم گونم

خوش اندامه ، من چاقم

خوشرو و مردم داره ، من کمرو و گوشه گیرم

اجتماعی و شاده ، من ساکت و آرومم

پولدار و تجملاتیه ، من ساده و قانعم

خوش اخلاقه ، من خنثی هستم

جاریمو میگم

از خیلی جهات به من برتری داره ولی هنوز در مقابلش احساس کمبود و حقارت نکردم

من تحصیل کرده هستم

روشنفکرم

کتاب می خونم

گاهی دستی از افتاده ای می گیرم

از خاله زنکی بدم میاد

راستگو و رکم

اهل دور زدن و فریب دادن نیستم

سخت گیر و سخت کوش و خلاقم

من همینم با تمام خوبی ها و بدی ها و کاستی هام

حالا سوالم از تو اینه ، مگه منو ندیدی ؟

مگه منو نشناختی ؟ 

مگه با همین خوب و بدام انتخابم نکردی ؟ 

پس چرا حالا که سال ها از زندگی مشترکمون می گذره منو مقایسه می کنی با دیگرانی که باز هم نمی تونستی قبل از من انتخابشون کنی ؟!