شعر

چون پرستویی که در پرواز نیست

 بالِ احساسِ  من امشب باز نیست 

پر شده از بغض تنهایـی دلم

شور و شـوق و خنـده و آواز نیست 

رنگ هست اما مرا همرنگ نیست 

راز هست اما مرا همراز نیست 

غـیـر از آن نـا آشـنـای آشـنـا

هیچ کس  با ساز من دمساز نیست

بـی بـهـار او ، پـرسـتـوی دلـم 

هیچ وقـت آمـاده ی پـرواز نیست 

دل بـه  پـایـانِ تمـاشـا بستـه ام  

گر چه پایان بـهتـر از آغـاز نیست..

شاعر : گمنام

پنجشنبه ی انتظار

کم کم انتظار بخشی از وجودم شد . انتظار برای به صبح رسیدن ، برای پیام دادنت ، برای اومدنت ، برای دیدنت ، برای موندنت !

انتظار برای دوشنبه ها ، برای خواستنم ، برای نتیجه کارت ، برای تلفن زدنت !

انتظار واسه هزاران چیز که حواسمو پرت کرد از سپری شدن تک تک روزای جوونیم و حالا توی سنی که نه جوونم واسه شروع کردن و نه پیرم واسه مردن ، توی تراس میشینم و واسه دلخوشیم از آب و هوا لذت میبرم و اینجا دری وری می نویسم .

طراوت و شادابیمو با خودت کجا بردی؟