بنجل

هی میگم به مردا هیچ اعتمادی نیست هی یه صدای ظریف و خوشایند اما ضعیف و حال بهم زن مدام تو پس زمینه ذهنم وز وز میکنه که : نه همه اینجوری نیستن ، بنجل زیاد دارن ولی جنس خوبم توشون پیدا میشه ، به همه نباید با یه چشم نگاه کرد و ...

بعد از کلی وراجی اون ابله ، همینکه میخوام قانع شم به وجود نوادری از نوع مذکر باز از یکیشون یه سری انوار منوری ساطع میشه که دلم میخواد برگردم و چنان با پشت دست بزنم تو دهن اون غایب ورور جادو که تا آخر عمرم لال شه و صداشو نشنوم